Laat je inspireren door Micheal en Gemma.

“We hadden al vaak gesproken over de mogelijkheid een pleegkind in ons gezin op te nemen, maar de uiteindelijke doorslag kwam tijdens de Week van de Pleegzorg. Bij Pauw & Witteman werd hier aandacht aan besteed en werd gemeld dat je een informatiepakket kon aanvragen. Dat hebben we gedaan. Toen we dit pakket kregen en lazen werden we niet direct aangezet tot actie.

Vervolgens kregen we een uitnodiging voor een informatieavond. Daar hebben we besloten om de volgende stap te zetten. De informatieavond was voor ons echt het startpunt. Dit is voor iedereen, die een beetje interesse heeft om pleegouder te worden, een absolute aanrader! Doordat je het traject stap voor stap doorloopt, kun je steeds opnieuw spiegelen of het pleegouderschap bij jou en je gezin past. En je hebt dus ook de vrijheid om ieder moment te kunnen zeggen dat dat niet het geval is en je ermee stopt. Onze eigen kinderen hebben wij het hele proces erbij betrokken. Ook zij werden geïnterviewd en moesten vragenlijsten invullen. Uiteindelijk moet het wel gewoon allemaal passen. Voor jezelf. Je gezin. Maar ook voor het pleegkind dat bij je geplaatst wordt. Informatieavond is een absolute aanrader!

Toen Laura bij ons kwam wonen, was het doel ervoor te zorgen dat ze zelfstandig kon gaan wonen. Wat voldoening geeft, is te zien dat ze dit doel bereikt heeft. Door haar eigen toedoen. Het enige wat wij hebben gedaan, is haar een basis geboden. Haar laten geloven in zichzelf. Haar het gevoel gegeven dat ze het wél kon.

Zelf zegt Laura daarover: ‘Ik kwam hier met troep in mijn hoofd en vertrek met rust in mijn hoofd.’

Het mooiste moment was toen Laura een intakegesprek had voor een vervolgopleiding. We hadden daar met haar voor geoefend, maar thuis lukte het iedere keer maar half. Bij het gesprek zelf vond ze het – tot onze grote verrassing – fijn als wij erbij zouden zijn. Laura gaf een waanzinnige presentatie en was meteen aangenomen! Dan pink je echt wel een traantje weg.

Je biedt veiligheid en rust. Meer hoef je als pleegouder niet te doen. Je biedt al zoveel steun door een kind zich gewenst te laten voelen. Dat is eigenlijk het belangrijkste. Dit kan al op een heel simpele manier: ‘we gaan naar de stad, we vinden het leuk als je meegaat!’. Tijdens zo’n traject leer je veel van elkaar. Het is niet alleen dat wij Laura dingen hebben meegegeven, wij hebben zeker ook van haar geleerd.”